Bezienswaardigheden Edinburg, de uitgestrektheid, de wind die je haren doet trillen, de wolken die het weer in een oogwenk veranderen en het gewicht van een solide traditie vol geheimen. De charme van Schotse steden komt in Edinburgh tot uiting in de schoonheid van de monumenten, kastelen en kastelen dat groen dat de straten van het centrum vult, altijd geanimeerd door toeristen en burgers, versterkt.
Arthur’s Seat, Calton Hill, Edinburgh Castle en nog veel meer. Jje wisselt constant van legende naar naturalistische schoonheid, van een wild panorama naar de geometrie van een stenen gevel. Hier jaagt de geschiedenis een blik in de toekomst. Ontdek samen met ons het beste dat Edinburgh zijn bezoekers te bieden heeft.
Hotel of reis boeken naar Edinburgh
De volgende reisorganisaties bieden reizen, appartementen, of hotels aan.
 |  |  |  |
Bezienswaardigheden Edinburgh
Calton Hill
Het domineert de stad en de karakteristieke lijn valt op in het fascinerende uitzicht over de straten van de stad. En als je het hoogste punt bereikt, kun je het panorama van Edinburgh bewonderen. De vulkanische heuvel die bekend staat als Calton is een herkenningspunt van de Schotse hoofdstad en wordt gekenmerkt door zijn klassiek geïnspireerde monumenten, die het de bijnaam “Athene van het noorden” hebben opgeleverd. Kapitaalkolommen, die echt ongebruikelijk zijn in deze breedtegraden, maar tegelijkertijd het landschap karakteriseren (te zien in veel films, te beginnen met Trainspotting). Natuurlijk is het ook de ideale plek voor vele evenementen die verband houden met de Keltische traditie, die hier op verschillende tijdstippen van het jaar plaatsvinden.
De monumenten van Calton Hill ontmoeten de toerist al aan het begin van de klim. Begin bij de Old Calton Burial Ground, de thuisbasis van het graf van de beroemde filosoof David Hume, auteur van The Treatise on Human Nature. De Hume Walk werd op zijn aanwijzing aangelegd. Andere haltes op de wandeling zijn St. Andrew’s House, de Old Royal High School en het Burns Monument, opgedragen aan de beroemde dichter.
Royal Mile
Als je door deze lange straat loopt, doordrenkt van geschiedenis en traditie, voel je je niet alleen in het hart van Edinburgh, maar ook in het hart van de Schotse manier van leven zelf.Het is de straat die door de oude stad en steegjes en pleinen loopt tussen Edinburgh Castle en Holyrood Palace doorkruist. Het is altijd het ontmoetingspunt geweest van alle activiteiten, het ware centrum van alles. Zo uitgebreid dat de naam meerdere keren is gewijzigd, hoewel de Schotten het allemaal kennen als de Royal Mile Road.
Het is 1814,2 meter lang en uit deze meting is de zogenaamde Schotse mijl geboren. Het ontwikkelt zich in zes verschillende gebieden: Castlehill en Castle Esplanade, waar het Tattoo Festival plaatsvindt. Lawnmarket met veel souvenirwinkels, High Street met St Giles’ Cathedral, Tron Kirk en vele restaurants. Canongate, waar ooit de stadspoort stond. Abbey Stand, waar ook het Schotse parlement is gevestigd. Dit is de slagader die altijd het levensbloed van Edinburgh heeft vervoerd, in perfecte symbiose met de burgers die er door de eeuwen heen hebben gewoond.
Arthur’s Seat
Nog geen kilometer van Edinburgh Castle ligt een berglandschap dat onverwacht oprijst in het centrum van de stad. Iets ongelooflijks, vanuit de smalle straatjes van het oude gebied kom je snel in de wilde en typisch Schotse bergnatuur.
Een kleine parallelle wereld in Holyrood Park waar de klimroutes naar deze vulkanische piek leiden als alternatief voor Salisbury Crags. We bevinden ons op één van de zeven heuvels die, net als Rome, Edinburgh kenmerken. Het is slechts een uur lopen naar de top en het is de moeite waard om de route te nemen voor een echt unieke ervaring.
En waarom heet het Arthur’s Seat? De verwijzing naar de mythische koning Arthur is onvermijdelijk en bijna spontaan, er zijn velen die suggereren dat hier misschien het legendarische Camelot was gevestigd. Volgens een andere versie komt de naam echter van de Gaelische term Ard-na-Said, of “de top van de boogschutters”. In ieder geval was de piek ooit en oorspronkelijk bewoond door de lokale bevolking.
Edinburgh Castle
Het is de meest bezochte attractie die je niet mag missen als je door de straten van Edinburgh loopt. Ook omdat het kasteel altijd op je lijkt neer te kijken terwijl je door de smalle straatjes en hoekjes van de oude stad slentert en alom aanwezig is op de achtergrond om de stad te beschermen.
In feite kan deze plek bogen op meer dan drieduizend jaar geschiedenis. Het eerste bewijs van menselijke nederzettingen in het gebied dateert uit 900 voor Christus. rug. Het waren de Romeinse legionairs die het fort associeerden met de naam Dyn Eydin, d.w.z. het fort van Eydin, dus de Engelsen voerden een paar jaar later de definitieve verandering door in Edinburgh. De huidige structuur dateert uit de 16e eeuw.
Ga bij de ingang de lange trap op voor de 6 kanonnen. Overigens: elke dag om één uur vuurt de generaal van de artillerie een kanonschot af, volgens een traditie die teruggaat tot 1861. In het oudste gedeelte staat de kapel van Santa Margherita. Ook bezienswaardig zijn de oorlogsgevangenissen met een natuurgetrouwe reconstructie in de kelder van het kasteel.
David Hume
Op de Royal Mile vind je het standbeeld van David Hume, een personage dat erg verbonden is met de geschiedenis van de stad en in veel verschillende hoeken aanwezig is. Van het mausoleum ter ere van hem tot dit zeer populaire beeld. Overigens is er een wijdverbreide overtuiging dat als een student de grote teen van de filosoof aanraakt, hij of zij verzekerd is van een voldoende voor elk examen en dus van onberispelijke schoolprestaties. Maar ook als je geen student bent, kun je met dit gebaar op veel geluk hopen. Het is geen toeval dat de grote teen van de filosoof zo gepolijst opvalt.
St Giles’ Cathedral (High Kirk of Edinburgh)
De Royal Mile is het religieuze en historische hart van de stad. Het is niet zomaar een beeldspraak, op de stoep net binnen de ingang is een geplaveid gebied waar een gekleurd mozaïek de vorm van een hart aanneemt, bekend als ‘het hart van Midlothian’ (naar de naam van de regio Edinburgh). Populair bij Schotten dat het zijn naam gaf aan een stadsvoetbalclub, de Heart of Midlothian. Op deze plaats was er een traliewerk waarachter de gevangenen in de dodencel waren opgesloten: voorbijgangers spuugden op het hoofd van de ongelukkige. Deze extravagante gewoonte is gebleven, spugen op de stoep van Midlothians hart zou geluk brengen.
Bovendien toont de kathedraal van St. Giles zijn schoonheid in gotische stijl met majestueuze bogen en glas-in-loodramen. Het is de moederkerk van het presbyterianisme, gesticht door de Schotse koninklijke familie in 1120 en gerestaureerd tussen eind 1800 en begin 1900. Prachtige versieringen op de ramen en enkele gedenktekens binnenin gewijd aan figuren die Schotse geschiedenis hebben geschreven, zoals de theoloog John Knox.
National Museum of Scotland
Het National Museum of Scotland, een bijgewerkte versie uit 2011 van het in 1861 opgerichte instituut, wacht op je in het stadscentrum. Tegenwoordig is het één van de grootste musea in het VK, met 20.000 objecten verspreid over 36 galerijen.
Erg leuk is de Grote Galerij, die je verwelkomt met zijn gebogen glazen dak, licht en luchtig. Elk gebied biedt een diepgaand onderzoek. In Natural World zijn er replica-skeletten van T-Rex en Stegosaurus, in Cultures of the World kun je kunstwerken uit alle delen van de wereld bewonderen, in Art and Sculpture kun je werken uit het oude Griekenland bewonderen, in Science and Technology de meest belangrijke uitvindingen.
Princes Street Gardens
In de schaduw van het kasteel, in het nieuwe stadsdeel, ligt de groene long van Edinburgh. Princes Street Gardens, aangelegd in 1820 nadat de Nor Loch was ontruimd, is net zo populair bij de lokale bevolking als bij toeristen. Hier staat het Gothic Scott Monument, het mausoleum gebouwd in 1844 ter ere van de schrijver Walter Scott. En dit is nog maar één van de vele monumenten verspreid over deze groene ruimte.
Een paar stappen verderop staat het standbeeld van ontdekkingsreiziger David Livingstone, beroemd gemaakt door de uitdrukking “Dr. Livingstone, I presume”, geuit door een journalist die hem vond na jaren van onderzoek in Afrika. En dan zijn er nog de standbeelden van uitgever Adam Black en essayist John Wilson, dichter Allan Ramsay, dokter James Young Simpson en hervormer Thomas Guthrie.
Het monument dat echter het meest tot de verbeelding van de bezoeker spreekt, is de Ross Fountain, gemaakt van gesmeed en gedecoreerd ijzer, waarop vijf sirenes zijn afgebeeld die de wetenschap, kunst, poëzie en industrie vertegenwoordigen. De vijfde figuur staat bovenaan de fontein. In 2018 werd de fontein gerestaureerd met bruine, turquoise en gouden kleuren en schittert nu in prachtige pracht.
Holyrood Palace
Aan het einde van de Royal Mile ligt de officiële residentie van koningin Elizabeth in Schotland. Ze bracht hier meestal een deel van de zomer door. Het is een gebouw van grote historische waarde, dat tot 1567 ook het huis was van Mary Queen of Scots. De enigszins dramatische geschiedenis helpt het paleis te markeren als een plaats van mysterie en intriges. Het is ook de locatie geweest van verschillende kroningen en koninklijke huwelijken, en de 44 meter lange Grote Galerij herbergt 96 portretten van leden van de dynastie
Princes Street
Toen de oude stad overvol raakte, begonnen de rijkste burgers van Edinburgh naar de nieuwe stad te verhuizen met het idee om nieuwe huizen en gewoonten te bouwen. Princes Street biedt daardoor een beduidend ander perspectief en tegenwoordig staat deze straat vooral bekend om zijn overvloed aan kleding- en souvenirwinkels, waaronder mode-etalages en warenhuizen. Een opvallende hiervan is Jenners, dat twee eeuwen geleden werd opgericht en nog steeds erg populair is.
Dit is een winkelstraat met verlichte etalages die standhoudt ondanks de vele architectonische veranderingen die door de jaren heen hebben plaatsgevonden.
Old Town
Het begint bij de Royal Mile en gaat helemaal naar het kasteel. Er zijn tientallen steegjes en pleintjes, musea en historische gebouwen, maar ook parken. Het is een plek om te winkelen, maar ook voor geschiedenis, cultuur en traditie. Het gebied, door UNESCO uitgeroepen tot werelderfgoed, ligt op een voorgebergte van vulkanische oorsprong en de eerste nederzettingen dateren uit een ver verleden, de eerste tradities van een stad dateren uit de tijd van de Romeinen.
Door de jaren heen heeft het grote veranderingen ondergaan. Van de Middeleeuwen, toen het leed onder erbarmelijke hygiënische omstandigheden, via het industriële tijdperk toen het de bijnaam “Auld Reekie” (Old Smoky One) kreeg, tot de ontwikkeling van Edinburgh zoals we het nu kennen.
De oude stad herbergt de belangrijkste gebouwen. Van Holyrood House tot het kasteel zelf, de twee uiteinden van de King’s Mile die de belangrijkste verkeersader van de stad is gebleven. Hier kruisen veel andere wegen. Die van het “Witte Paard” bijvoorbeeld, herbergde de gelijknamige herberg, waar de ridders die uit de stad kwamen en gingen, regelmatig kwamen. De charme van deze historische periode is intact gebleven. Net als de schoonheid van de Scotsman Steps, de trap waarvan de treden zijn gemaakt van marmer uit verschillende delen van de wereld.
Camera Obscura en World of Illusions
Dit is een ongebruikelijke bezienswaardigheid in vergelijking met de vele andere bezienswaardigheden van de stad. Op het laatste stuk van de Royal Mile en op slechts een steenworp afstand van de Esplanade die leidt naar het iconische fort van Edinburgh, komen we aan bij Castlehill.
Terwijl je voorbij loopt, valt de gespiegelde gevel op en dan wordt je beeld gereflecteerd en vervormd. Maar maak niet de fout te denken dat dit gewoon een kinderattractie is. De Camera Obscura is geschikt, zelfs aanbevolen, voor publiek van alle leeftijden waar ze kunnen spelen, plezier hebben en leren. Het is een ronde ruimte met een pijp die vanuit het midden van het plafond naar beneden komt. Wanneer de zonnestralen naar binnen worden gefilterd, creëren ze prachtige beelden. De rest van het gebouw herbergt een honderdtal optische illusies en lichteffecten die moeilijk objectief te beschrijven zijn.
Schotse whisky proeven
Nog steeds in het magische gebied van Edinburgh Castle kun je genieten van een bijzondere reis in de wereld van whisky, een typisch Schotse excellentie. De georganiseerde rondleiding eindigt altijd met de proeverij in een speciaal glas dat als souvenir verkrijgbaar is. De keuze varieert tussen verschillende routes, elke ervaring biedt de mogelijkheid om meer te leren over hoe een goede whisky wordt geboren en gemaakt, met welke timing en welke ingrediënten. Dit is een andere manier om Edinburgh en Schotland beter te leren kennen.
Grassmarket
Het niet te missen kasteel staat tegen de achtergrond van de markt, die al zo’n 500 jaar de binnenstad verlevendigt. Het diende als zetel van de veebeurs, maar ook van openbare executies. Eén van de plaatsen die wordt gekenmerkt door grotere armoede, en bestemming van immigranten uit het nabijgelegen Ierland. Tegenwoordig is het een niet te missen bezienswaardigheid omdat het kleurrijke emoties biedt. Het is in feite ondergedompeld in een schilderachtige omgeving vol kleuren, trillingen, vol vitaliteit. Het is een paradijs van onafhankelijke markten, ambachtslieden en ontwerpers, maar het is ook de thuisbasis van enkele van de beste restaurants van de stad en de levendigste bars van de omgeving, evenals enkele van de meest betaalbare gezinsvriendelijke hotels.
Greyfriars Kirkyard
Het is niet de enige begraafplaats in de stad met een griezelige charme, Schotland is het land van geesten en mystiek, maar de legendes en sfeer zijn uniek.
Verborgen voor het Grassmarket-plein, is het overdag een prachtige tuin van herinneringen. Er zijn oude grafstenen die nu bedekt zijn met mos, met gras dat namen en afbeeldingen bijna verduistert. Het is een heel groen park, ideaal voor een lunchpauze. De naam betekent letterlijk Grijze Broeders zoals de oude Franciscaanse gemeenschap van dezelfde leeftijd als de begraafplaats: in de 16e eeuw. Hier schrijft de schrijver J.K. Rowling inspireerde haar Harry Potter, een mengeling van mysterie en horror verteld in de vorm van een sprookje. In feite wordt de begraafplaats ‘s nachts beschouwd als een plaats van poltergeisten, paranormale activiteit, wat de afgelopen jaren is bevestigd door geleerden en religieuze figuren. Kortom, fans van geesten en dergelijke zijn hier aan het goede adres. Kom met mij mee?
Mary King’s Close
Tussen 1500 en 1600 ontwikkelden zich de ergste pestepidemieën in Schotland, net als in Europa. En in dit steegje, dat pas in 2003 weer openging voor het publiek, woonden de armsten en het meest blootgesteld aan de ziekte. Mensen die naar de dood keken als de enige verlossing van armoede en ziekte. Ook nu nog roepen de dramatische verhalen uit die tijd, verteld in een georganiseerde excursie.
Er zijn geen acteurs die zich voordoen als geesten, je komt geen acteurs tegen, maar stilte, vochtigheid en duisternis helpen de bezoeker onder te dompelen in een tijdloze sfeer. Je kunt hier beter niet komen als je last hebt van claustrofobie of snel beïnvloedbaar bent. Anders ga je gang: het wordt weer een spannende ervaring.
Charlotte Square
Nog een UNESCO-werelderfgoedlocatie, in 1791 ontwierp de architect Robert Adam het meest elegante plein van de nieuwe stad. Men herkent de harmonie van de elegante en strakke gevels, ook al onderbrak de vroegtijdige dood van de architect het werk en liet daardoor een stijlbreuk achter.
De gebouwen worden gebruikt door de Scottish Trust, een bedrijf dat verantwoordelijk is voor het behoud van de bezienswaardigheden en monumenten in het gebied. Ze hebben een Georgische stijl en hebben in de loop van de tijd veel VIP-bewoners gehost, aangetrokken door de exclusiviteit van Charlotte Square.
Dean Village
Een andere zeer bijzondere plek, aan de oevers van de Leith, biedt de bezoeker iets onverwachts in de stedelijke context. We zijn weer op slechts een paar minuten van het centrum, in een kleine vallei die een mooi dorp omsluit. De kleine brug over de rivier en de stenen huizen die vier eeuwen geleden zijn gebouwd, vormen een zeer indrukwekkend visitekaartje.
Ooit groeide Dean Village uit tot een plaats van grote productie met ongeveer tien fabrieken uitgerust met watermolens. Toen kwam de crisis en vanaf de jaren zestig de wederopbouw en transformatie tot een gewilde woonwijk.
Het Water of Leith is niet alleen de rivier met dezelfde naam, maar ook de groene ruimte die het kleine dorp omringt. En het is perfect voor ontspannende wandelingen in contact met de natuur. Er zijn zwanen, eenden, reigers en meer dan tachtig soorten vogels. Er zijn bezoekers per fiets of te paard. In de buurt vindt u ook de Modern Art Gallery of Scotland en Dean’s Cemetery.
Royal Botanic Garden Edinburgh
Een verrassende groene ruimte vlakbij het centrum, 72 hectare grond gewijd aan de Koninklijke Botanische Tuin, de grote tuin met planten en bloemen van zeldzame schoonheid. Zelfs de geschiedenis van deze uitmuntendheid gaat ongeveer vierhonderd jaar terug en in al die decennia heeft het een internationale reputatie opgebouwd.
Een bezoek aan het binnenland is alsof je door de vegetatie van de wereld reist, door imposante kassen loopt en verschillende schoonheden bewondert. Bijvoorbeeld de hoogste palmboom in Groot-Brittannië, of het Chinese bladerdak, de prachtige rotstuin of de gigantische sequoia in Woodland Garden.
De accommodatie is het hele jaar door geopend, met een rijke evenementenkalender en rondleidingen. Het is dus een ervaring die niet alleen verbonden is met de naturalistische show, maar ook met iets anders. Natuurlijk is er ruimte om handwerk te kopen, maar ook planten en bloemen.
Nationalpark Pentland Hills
Als je de stad eenmaal hebt bezocht, kun je nog meer leuke verrassingen buiten het stadscentrum vinden. Spring gewoon in de auto, neem misschien een deken, wat sandwiches en bier mee, zoals de mensen in Edinburgh doen. Of neem lijn 44 op Princes Street en reis een half uur. Het doel is de Penland Hills, een prachtig park.
Het landschap is het waard. Eindeloze stenen muren, velden met gerst en, hogerop, velden met paarse heide. Kortom, de typische details van het Schotse landschap.
Aan de rand van het park kun je niet om de rietgedekte huisjes heen die hier al in 1200 zijn gebouwd. Ze lagen onbeheerd en in puin tot de jaren zestig, toen ze uiteindelijk werden hersteld door de Edinburgh Council. Nu kun je alleen naar het dorp Swanstone lopen waar ze wonen, niet met de auto.